![Siostry Kanoniczki Ducha Świętego Siostry Kanoniczki Ducha Świętego](pliki/2017/kanoniczki.png)
4 listopada na cmentarzu parafialnym w Proszowicach odbył się pogrzeb siostry Agnieszki Fert ze zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia w Krakowie. Siostra Agnieszka urodziła się dnia 27 II 1943 r. w Korytnicy w diecezji kieleckiej, pochodziła z wielodzietnej i głęboko religijnej rodziny.
Do zakonu wstąpiła w Busku Zdroju, gdzie ukończyła Zasadniczą Szkolę Zawodową i przez cztery lata pracowała w Spółdzielni Pracy Krawieckiej. Dnia 10 IX 1970 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia w Krakowie. Do postulatu została przyjęta dnia 19 IX 1970 r., a nowicjat rozpoczęła dnia 28 VIII 1971 r. w Krakowie. Pierwszą profesję zakonną złożyła dnia 29 VIII 1973 r., a profesję wieczystą dnia 15 VIII 1978 r. w Krakowie. Jubileusz 25-lecia ślubów zakonnych obchodziła dnia 18 IV 1998 r. w Krakowie.
W życiu zakonnym podejmowała różne obowiązki na kilku placówkach Zgromadzenia. Była zakrystianką w parafii w Milówce w latach 1973-1984. W tym okresie uzupełniała swe umiejętności krawieckie i w 1983 r. uzyskała Dyplom Mistrzowski w rzemiośle krawiectwo damskie lekkie w Bielsku-Białej. Następnie przez rok (1984-1985) przygotowywała się w Belgii do pracy misyjnej lecz zdrowie nie pozwoliło jej wyjechać do Afryki. Została skierowana do pracy we wspólnocie rzymskiej w domu Księży Sercanów, gdzie przebywała w latach 1985-1991.
Po powrocie do Polski w 1991 r. podjęła obowiązki zakrystianki w kościele parafialnym w Proszowicach, w którym posługiwała przez 13 lat, czyli do objawienia się śmiertelnej choroby w marcu 2004 r. Wtedy została przewieziona na leczenie do domu nowicjackiego w Leżajsku. Stan zdrowia s. Agnieszki pogarszał się. Po stwierdzeniu guza w mózgu została poddana operacji w szpitalu w Lublinie w listopadzie 2004 r. Po operacji nastąpił paraliż organizmu i siostra przez kilka miesięcy była nieprzytomna.
Ostatnie pół roku życia była pielęgnowana przez siostry w Leżajsku, które z wielką ofiarnością czuwały przy chorej siostrze dzień i noc. Nieuleczalna choroba nowotworowa wyniszczała organizm s. Agnieszki, która z cierpliwością znosiła dolegliwości przedłużającej się ciężkiej choroby. S. Agnieszka Lucyna Fert zmarła w Leżajsku, dnia 29 VIII 2005 r., w obecności czuwających i modlących się sióstr było to w 32 rocznicę zakonnej konsekracji.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się dnia 31 VIII 2005 r. w Bazylice Matki Bożej Pocieszenia w Leżajsku. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył Ks. Stanisław Fert – najstarszy brat śp. s. Agnieszki, koncelebrowało 10 kapłanów razem z Ojcami Bernardynami. W pogrzebie uczestniczyli wszyscy jej bracia i siostry z rodzinami, a także bracia nowicjusze Zakonu bernardynów i siostry ze Zgromadzenia Niepokalanego Serca Maryi, pracujące w klasztorze bernardynów. Na pogrzeb przybyło około 70 sióstr z rozmaitych domów zakonnych Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego, a także siostry misjonarki z Burundi, przebywające na odpoczynku w Polsce.
Homilię pogrzebową wygłosił Ks. Kanonik Henryk Makuła – Proboszcz Parafii w Proszowicach, który przybliżył wiernym duchową sylwetkę Siostry Agnieszki podkreślając jej wierną posługę w kościele parafialnym. Po Mszy św. trumna z ciałem śp. s. Agnieszki została przeniesiona w kondukcie żałobnym na pobliski cmentarz OO. Bernardynów i złożona w grobowcu zakonnym Zgromadzenia.
Siostra Agnieszka była życzliwa, uczynna i ceniona. Dzięki staraniom obecnego ks. proboszcza Jana Zwierzchowskiego oraz rodziny, jej ciało za zgodą Matki Generalnej w listopadzie 2017r. zostało przeniesione na proszowicki cmentarz. Mszę św. koncelebrował i homilię wygłosił ks. Jan Zwierzchowski wraz z ks. prałatem Janem Iłczykiem, ks. wikarym Tadeuszem oraz ks. Stanisławem Fertem- bratem zmarłej. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyło kilkadziesiąt sióstr ze Zgromadzenia Kanoniczek Ducha Św. z całej Polski wraz z Matką Generalną, rodzina, liczni mieszkańcy Proszowic, przedstawiciele władz Gminy i Miasta Proszowice.
Szczególne podziękowania dla Siostry Przełożonej Edyty Wesołowskiej oraz Stanisława Hojnora za pomoc przy napisaniu powyższego artykułu.