6 czerwca 2019 r. w proszowickim magistracie odbyło się spotkanie dotyczące projektu budowy sieci EuroVello 11 przebiegającej terenem dawnej kolejki wąskotorowej.
Na spotkaniu obecni byli: Burmistrz Gminy i Miasta Proszowice – Grzegorz Cichy, Jednostka Projektowa: SZAFRON SZENDZIELORZ PROJEKT, Małgorzata Szafron Szendzielorz, Przemysław Fąfara, Katarzyna Chmiel, Karolina Tomaszkiewicz, Kierownik Wydziału Infrastruktury, Planowania i Inwestycji – Zbigniew Kotlarz, Inspektor ROŚ – Katarzyna Znamirowska, Sołtys wsi Przezwody: Włodzimierz Makola, Sołtys wsi Stogniowice: Klaudia Rojewska, Sołtys wsi Szklana: Krzysztof Pabian. Podczas spotkania Karolina Tomaszkiewicz przedstawiła swoją koncepcję zagospodarowania mostu na rzece Szreniawa. Projektant potwierdził pozostawienie elementów konstrukcyjnych mostu i pokrycia jego górnej części powierzchnią luminescencyjną.
19 kwietnia 2019 roku Burmistrz Gminy i Miasta Proszowice Grzegorz Cichy spotkał się z Karoliną Tomaszkiewicz, absolwentką Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, która 6 września zeszłego roku obroniła pracę magisterską na temat rewitalizacji historycznego mostu kolei wąskotorowej na rzece Szreniawie w Proszowicach. Data 6 września ma znaczenie symboliczne, gdyż właśnie tego dnia w 1939 roku został wysadzonykolejowy most drewniany na rzece Szreniawa, a dokładnie 79 lat później, w dniu obrony pracy magisterskiej, światło dzienne ujrzał projekt zagospodarowania mostu nitowanego, będącego następcą mostu drewnianego.
Praca magisterska została zgłoszona do konkursu na najlepsze prace dyplomowe w dziedzinie transportu, organizowanego przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP, gdzie otrzymała II miejsce. Ponadto tematyka ta została rozszerzona w projekcie zgłoszonym do Konkursu dla Młodych Inżynierów miesięcznika ”Builder”, niosącym tytuł „Rower na kolej – projekt kładki pieszo-rowerowej na dawnym moście kolei wąskotorowej, który został nagrodzony I nagrodą w kategorii „Wyzwanie młodego inżyniera”.
Dlaczego projekt ten był dla mnie, młodego inżyniera, wyzwaniem? Jako młodzi inżynierowie, w trakcie studiów, a także stawiając pierwsze kroki w branży, zajmujemy się na ogół projektowaniem lub wykonywaniem obiektów nowych, czyli aspektem kreowania przyszłości. Ten projekt wymagał ode mnie pracy w trzech wymiarach czasu, które w najprostszych słowach można określić, jako wczoraj-dziś-jutro. Nie mogłam skupić się jedynie na wspomnianym, znanym młodym inżynierom, aspekcie kreowania przyszłości – musiałam uwzględnić także historię obiektu, a także jego aktualny stan.
Bazą do podjęcia poszukiwań archiwalnej dokumentacji mostu, a także informacji o możliwym jego pochodzeniu był opublikowany w 2012 roku w „Dzienniku Polskim” artykuł, którego autorem jest obecny burmistrz Gminy i Miasta Proszowice Grzegorz Cichy.
Kolejka wąskotorowa kursująca na trasie Kazimierza Wielka-Proszowice-Kocmyrzów swój ostatni kurs odbyła w 1993 roku. Pozostałością po niej jest stalowy most znajdujący się nad rzeką Szreniawa, pomiędzy ul. Królewską a Zieloną w Proszowicach. Niestety pomimo poszukiwań nie udało się dotrzeć do projektu mostu. Karolina Tomaszkiewicz podczas poszukiwań historycznych odwiedziła miejscowość Poniatowa, gdzie znajduje się wspomniany przez Grzegorza Cichego w ww. artykule most bliźniak. Dzięki wizycie udało się odpowiedzieć na pytanie zadane przez Pana burmistrza Proszowic: czy „mosty z Poniatowej i Proszowic stanowiły kiedyś jedną całość?”.
Mosty te nie są bliźniacze, ale są do siebie bardzo podobne - w obu stosowane są belki Peinera NP36, jednak wymiary i przekroje elementów mostu w Poniatowej są dużo mniejsze, zatem nie mogły one tworzyć jednego obiektu. Jednakże hipoteza wysnuta przez Grzegorza Cichego dotycząca przeniesienia mostów z innej lokalizacji jest jak najbardziej trafna, bowiem Kolej Jędrzejowska i Kolej Nałęczowska (na trasie, których leżały odpowiednio most w Proszowicach i most w Poniatowej) podlegały temu samemu zarządowi. W 1939 roku koleje te zostały włączone pod nowy Zarząd Jędrzejowskich Kolei Wąskotorowych utworzony przez Dyrekcję Generalną Kolei, a w 1945 roku, gdy radzieckie władze przekazały PKP zarządzanie kolejami, to nowoutworzony Wydział Kolei Wąskotorowych w Lublinie przejął m.in. kolej jędrzejowską i nałęczowską. Bardzo prawdopodobne jest, więc to, że Zarząd WKW przenosił obiekty z ich pierwotnej lokalizacji na tereny, gdzie potrzebowano odbudować sieć kolei wąskotorowej.
Karolina Tomaszkiewicz w swojej pracy dokonała inwentaryzacji, oceny stanu technicznego oraz oceny możliwości wykorzystania istniejącej konstrukcji, stworzyła również od podstaw dokumentację techniczną obiektu, a także zaproponowała rozwiązanie płyty pomostu kładki pieszo-rowerowej. Całość rozwiązania została opracowana zgodnie z wytycznymi Zarządu Dróg Wojewódzkich, EuroVelo 11 oraz Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia.
Magdalena Konwant
